Juryrapport Van Lanschot Kempen Kunstprijs 2019
pdf, 135,5 KB
De Van Lanschot Kempen Kunstprijs wordt uitgereikt aan een kunstenaar in de Benelux. De jury heeft de meest recente prijs toegekend aan Ellen Gallagher. Ellen ontving de prijs op 30 september 2020 in het Concertgebouw in Amsterdam.
Winnaar 2019: Ellen Gallagher
Tijdens het selectieproces was de jury het meest onder de indruk van de kwaliteit, diversiteit en originaliteit van het oeuvre van Ellen Gallagher. De sterke dialoog met actuele thema’s uit onze samenleving sprak de jury zeer aan. “Alles wat Ellen maakt, doet ertoe”, aldus de jury, en “Wij hopen dat het toekennen van deze prijs Gallagher kan ondersteunen om een grotere bekendheid in de Benelux te krijgen, want dat verdient ze.”
Awarduitreiking
Covid-19, het maatschappelijke debat rond Black Lives Matter: Ellen Gallagher praat over de rol van een kunstenaar bij de uitdagingen waar we ons voor gesteld zien, met jurylid Emily Pethick (algemeen directeur Rijksakademie Beeldende Kunsten Amsterdam) en Karl Guha (voorzitter Raad van Bestuur Van Lanschot Kempen).
Lees het volledige juryrapport
Bijzondere gelegenheid
De Van Lanschot Kempen Kunstprijs is uitgereikt in het Concertgebouw in Amsterdam tijdens een online event ter ere van het 25-jarig bestaan van Van Lanschot Zwitserland. Voor muzikale omlijsting zorgden de winnaars Nikola Meeuwsen (2019) en Nai Barghouti (2020) van de Concertgebouw Young Talent Award. U kunt de volledige uitzending van het online jubileumevent bekijken op de website van Van Lanschot Zwitserland.
Over de Van Lanschot Kempen Kunstprijs
Kunst en cultuur maken deel uit van het DNA van Van Lanschot Kempen. Door kunst, cultuur, kunstenaars en musea te ondersteunen willen we bijdragen aan het behoud en de verrijking van ons culturele erfgoed. Een cultureel erfgoed waarbij vakmanschap en meesterschap vanzelfsprekend zijn. Daarom reiken we jaarlijks de Van Lanschot Kempen Kunstprijs uit aan een mid-career kunstenaar in de Benelux. Sinds de editie van 2018 nomineert een jury de kandidaten waaruit zij elk jaar een winnaar selecteert. De jury bestond in 2019 uit:
- mevrouw I. de Bruin
- mevrouw D. Carasso
- mevrouw E. Pethick
- de heer J. van Caldenborgh
- de heer A. Rüger
De winnaar van 2019 krijgt:
- een prijzengeld van € 25.000,-
- een catalogus van zijn of haar werk
- een tijdelijke expositie in 2021
De Van Lanschot Kempen Kunstprijs (voorheen de J.C. van Lanschot Prijs) werd voor het eerst toegekend in 1992. Hieronder ziet u werk van drie eerdere winnaars.
Mark Manders | Winnaar 2018
Collectie Museum Voorlinden, courtesy Zeno X Gallery, Antwerp & Tanya Bonakdar Gallery, New York/Los Angeles
Tijdens het grondige selectieproces was de jury het meest onder de indruk van de kwaliteit en originaliteit van het oeuvre van Mark Manders. Zijn werken zijn stuk voor stuk conceptueel intrigerend en esthetisch aantrekkelijk. Maar nog belangrijker is dat elk individueel kunstwerk onderdeel is van een groter ‘Gesamtkunstwerk’; Manders werkt en bouwt continu aan wat hij zijn ‘Zelfportret als gebouw’ noemt.
Lees het volledige juryrapport
Juryrapport Van Lanschot Kempen Kunstprijs 2018
pdf, 84,0 KB
Het Contact | Winnaar 2016
Conceptueel kunstenaar Mirjam Offringa won de kunstprijs in 2016 met het videokunstwerk 'Het Contact'.
Juryvoorzitter Axel Rüger, directeur Van Gogh Museum: 'Dit werk heeft ons vanaf het eerste beeld geïntrigeerd. Mirjam heeft de video knap geënsceneerd en hij is ook visueel erg sterk, onder meer door het gebruik van primaire, Mondriaan-achtige kleuren.' De video is een heldere weerslag van de tijd waarin we leven: vier van de vijf wachtende mensen in het metrostation zit in zijn eigen 'smartphone-wereld' en heeft geen contact met mensen in de nabije omgeving. Maar Rüger en zijn juryleden zien er ook intrigerende elementen in: 'Hoe zit het bijvoorbeeld met dat jongetje in de video? Waarom heeft juist hij géén mobiele telefoon vast?'
Mirjam Offringa: 'Het 'contact' met elkaar is door de eeuwen heen enorm veranderd. Eerst zorgde de industrialisatie voor meer contact met dingen en minder contact met mensen. Nu is het de verstedelijking en digitalisering en met name de mobiele telefonie en het mobiele internet. Het leidt in veel gevallen tot minder fysiek en verbaal contact, laat staan het contact met de omgeving en daardoor tot meer eenzaamheid en een overbelasting van onze hersenen. Waar we vroeger nog bij ouders op bezoek gingen, hebben we het nu te druk in deze 80-uurs werkeconomie en moeten de ouders het doen met het contact via WhatsApp. En wat voor voorbeeld geeft de nieuwe generatie ouders zelf nu eigenlijk?
Wie goed op de details let in deze video, zal zien hoe goed de kleuren van de kleding passen bij de omgeving. En wie Piet Mondriaan en de Stijl kent, zal die kleuren herkennen. Daarmee is dit werk een knipoog naar een van de laatste werken van deze kunstenaar (de Victory Boogie Woogie), vertaald naar een nieuwe situatie in een andere stad (Amsterdam), bijna zestig jaren later.'
Ageing | Winnaar 2015
Annemarie Busschers was in 2015 de winnaar van de kunstprijs met het portret 'Ageing' (Grafiet, acrylverf op katoen, 200 x 240 cm)
Axel Rüger, namens de jury: 'Een krachtig werk dat een onderwerp aankaart dat ons allen bezighoudt in de huidige maatschappij. Het portret lokte tijdens het juryberaad een gesprek uit over oud worden, de angst voor vereenzaming en de wens om al dan niet een steeds hogere leeftijd te bereiken. De stijl van Busschers is direct en confronterend. Volgens de jury heeft zij haar doel om een kwetsbare oudere als een krachtig individu te portretteren zeker bereikt.'
Annemarie Busschers: 'In mijn portretten staat de huid centraal. Tijd en gezondheid zijn van invloed op het uiterlijk van mensen. Dat uiterlijk - vorm en huid - bepaalt hoe men vaak in eerste instantie de ander beoordeelt. De verandering, die men bij het ouder worden onvermijdelijk gaat zien, houdt veel mensen dagelijks bezig. Iedereen wil oud worden, maar veel mensen voelen angst voor het werkelijk ouder worden.
Binnen de portretkunst, een opdrachtcultuur, gaat het meestal om status, verfraaiing en camoufleren van imperfectie. Ik haal mijn portretten uit dat stramien door de focus te leggen op het persoonlijke / kenmerkende waarbij imperfectie een positieve rol speelt. Ik vraag vaak familieleden als model omdat ze mijn visie kennen en weten dat misbruik maken van kwetsbaarheid niet aan de orde is. Op dit portret is mijn schoonvader afgebeeld die veertien jaar geleden getroffen werd door een hersenbloeding. Na een zware revalidatie wist hij een deel van zijn functies over te brengen naar zijn linkerzijde. Hij heeft nog vele jaren kwaliteit van leven gekend. Voor mij is deze man een symbool van kracht.'